ghrebh-2

ghrebh-2
    ghrebh-2
    English meaning: to scratch, dig
    Deutsche Übersetzung: “kratzen, scharren, graben”
    Note: (Not always certain from ghrebh- “ gripe, rake “ to divide; identical with it?; see Persson Beitr. 728 A. 1).
    Note: Root ghrebh-2 : to scratch, dig; derived from Root ghrebh-1, gherbh-; root widening ghrebhü- : to grab.
    Material: Goth. graban “dig”, O.Ice. grafa “ notch, dig, prick ornaments “ (Plur. preterit O.Ice. grǫfum indicating to a present grefa, really records altNor. and O.S. (græva)), O.E. grafan ds., O.S. bigraƀan “bury”, O.H.G. graban “ dig, bury, engrave “; O.Fris. grēva schw. v. s. meaning, Dutch groeven “ trickle, groove, make furrows or channels “; iterative to graban-: O.H.G. grubilōn “ dig naggingly, rummage through, investigate “, M.H.G. grũbeln ds.; Goth. grōba f. “ditch, trench, channel” Maybe Alb. gropë “ditch, trench, channel” O.E. grafu, O.Ice. grǫf f. “pit, pothole, grave” (Gmc. *grabō); Goth. grōba f. “pit, pothole, cave”, O.Ice. grōf ds., O.H.G. gruoba “pit, pothole, cave, gullet” (Gmc. *grōbō); O.E. græf n. “ditch, trench, channel, grave”, O.Fris. gref, O.S. graf, O.H.G. grab “grave”; O.Ice. grǫptr m. “ graving, grave, burial, funeral “, O.E. græft m. “ sculpture, engraving “ (Gmc. *graftu), O.Fris. greft f. “ Gracht, ditch, trench, channel “ (Gmc.*grafti), nld. gracht ds., O.H.G. graft f. “monumentum, sculpture, engraving “ (but O.H.G. gruft is folk etymology reshuffling from Gk.-Lat. crypta); Ltv. grebju, grebt “ hollow out, dig with a chisel; scrape, excavate, seize “, greblis m. “ gouge, type of chisel; Schrapmesser “ (also rake, see under ghrebh- “ gripe “); O.C.S. pogrebǫ, pogreti “bury”, Ser.-Cr. grèbêm, grèbsti “ dig, scratch, scrape”, with prefix po- “bury”, Cz. (old) hřebu, hřébsti “dig, bury”, Pol. grzebę, grzésć ‘scratch, scrape, dig, bury”; zero grade Slav. *grьběti in O.Cz. hřbieti “ lie buried “, nowadays pohřbiti “bury”; iterative O.C.S. pogrěbati, gribati “bury”, Russ. pogrebátь ds., Ser.-Cr. (old) zagribati “ bury “, Cz. hrěbati “ upbraid, rebuke”, Pol. grzebię, grzebać “ curry, scratch, scrape”, with po- “bury”; Church Slavic grebenь “comb”, Russ. grébenь ds., Ser.-Cr. grȅbên “ comb, sting, prick, carding, ridge “, Cz. hřeben “comb, garden rake “; Maybe Alb. (*hřeben) krehën “comb” Pol. grzebień ds.; O.C.S. grobъ “grave”, Ser.-Cr. grȍb (gen. grôba), Cz. hrob, Russ. grob (gen. gróba). Maybe Alb. graba “erosion, hollowing out”, also a zero grade noun *graba, grath “tooth, prong (for digging) “, grehull “thicket”.
    References: WP. I 653 f., Trautmann 96.

Proto-Indo-European etymological dictionary. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • ghrebh- — I. ghrebh 1 To seize, reach. 1. Zero grade form *ghr̥bh . Satyagraha, from Sanskrit gṛbhṇāti, gṛhṇāti, he seizes. 2. a. grasp, from Middle English graspen, to grasp; b …   Universalium

  • ghrebh-1, gherbh-; root widening ghrebhā- —     ghrebh 1, gherbh ; root widening ghrebhā     English meaning: to grab     Deutsche Übersetzung: “ergreifen, erraffen, rechen”     Note: compare also ghreibh .     Material: O.Ind. grabh , grab “ gripe, catch, obtain, seize, touch, attain,… …   Proto-Indo-European etymological dictionary

  • graben — Vst. std. (8. Jh.), mhd. graben, ahd. graban, as. gravan Stammwort. Aus g. * grab a Vst. graben , auch in gt. graban, anord. grafa, ae. grafan, afr. grēva, griova. Aus voreinzelsprachl. * ghrebh graben , auch in lett. grebt ausschaben, aushöhlen …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • Савчук, Валерий Владимирович — В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Савчук. Валерий Владимирович Савчук Дата рождения …   Википедия

  • graben — buddeln; ausheben; schaufeln * * * gra|ben [ gra:bn̩], gräbt, grub, gegraben: 1. a) <itr.; hat (mit dem Spaten o. Ä.) Erde umwenden, ausheben: im Garten graben; er grub so lange, bis er auf Fels stieß. Zus.: aufgraben, ausgraben, eingraben,… …   Universal-Lexikon

  • grabbeln — grạb|beln 〈V. intr.; hat; norddt.〉 umherfühlen, tasten, schnell greifen (nach) [nddt.; zu grabben „raffen, schnell an sich reißen“; zu idg. *gherebh , *ghrebh „raffen, an sich reißen“; verwandt mit Garbe] * * * grạb|beln <sw. V.; hat [aus… …   Universal-Lexikon

  • grave — Modern English has essentially two words grave. Grave ‘burial place’ goes back ultimately to prehistoric Indo European *ghrebh ‘dig’, which also produced Latvian grebt ‘hollow out’ and Old Church Slavonic pogreti ‘bury’. Its Germanic descendant… …   The Hutchinson dictionary of word origins

  • Garbe — Sf std. (8. Jh.), mhd. garbe, ahd. garba, as. gar␢a, garva Stammwort. Aus vd. * garbōn f. Garbe . Vermutlich vergleicht sich unter ig. (weur.) * gherbhō (mit unklarer Vokalstufe) f. Büschel, Rupfung in l. herba Kraut (eine Garbe war ursprünglich… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • grapsen — (auch grapschen) Vsw std. vulg. (18. Jh.) Stammwort. Entsprechend ne. grab, grasp; auch anord. grápa an sich reißen, mausen . Eine entsprechende Grundlage (ig.) * ghrebh greifen ist gut bezeugt (greifen); so daß es sich wohl um alte Wörter der… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • greifen — Vst. std. (9. Jh.), mhd. grīfen, ahd. grīfan, as. grīpan Stammwort. Aus g. * greip a Vst. greifen , auch in gt. greipan, anord. grípa, ae. grīpan, afr. grīpa. Unter einer voreinzelsprachlichen Grundform ig. (oeur.) * ghreib läßt sich vergleichen… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”